Het beoefenen van zitmeditatie (zitten én mediteren) wordt zazen genoemd. Za betekent ‘zitten’ en zen betekent iets als ‘concentratie’, ‘begrijpen’. Bij zazen kan men denken aan een meditatietechniek, maar dat is het niet. Men zit stil en bewegingsloos op een bankje, kussen of stoel, geconcentreerd met een goede lichaamshouding op elke inademing en uitademing. De zenweg is een weg van loslaten, van leeg worden. Als zodanig is zen ten diepste verwant met het onaangeklede hart van elke religie. Zen als stilzitten voor het mysterie: zonder woorden, zonder beelden. Want uiteindelijk zijn geschriften en rituelen niets meer dan tijdelijke hulpmiddelen, bestemd om ook losgelaten te worden.

Zen vraagt oefening, veel geduld en aandachtig toekijken hoe je telkens weer gehecht raakt, hoe die immer veranderende som van gehechtheden het 'ik' uitmaken waar we zo heilig in geloven.

Wekelijkse zen voor geoefenden

elke donderdagavond van 20 u. tot 21.30 u.

Zen-sesshins met Being Without Self zijn intensief. Zij maken het mogelijk en stimuleren het zelfs dat er ook tijdens een deel van de nacht of de hele nacht wordt gemediteerd. Dagelijks is een toespraak en er is gelegenheid tot zgn. ‘one-on-one’, het gesprek met de zenleraar. Dit gesprek beoogt geen psychologische counseling maar dient om zaken te verhelderen en twijfels op te lossen. In de woorden van Jeff Shore: ‘One-on-one is a precious opportunity to get to the very bottom of yourself with another. Free and open to mutually discover truth, this is the original spirit of Zen Buddhist practice. One-on-one is not for discussing practice so much as presenting, revealing where you actually are.’